Magia i istoty magiczne

Magia i istoty magiczne

Magią posługiwać się potrafią tylko magowie. Od dziecka przyjmują lekcje w specjalnej szkole. Po dziesięciu latach nauki ogólnych zaklęć i zdaniu egzaminów, ma miejsce uroczysta ceremonia, gdzie uczniowi wręcza się pierwszą, własną różdżkę o pełnej mocy. Różki, na których ćwiczy się w pierwszej fazie nauki posiadają tylko część mocy i nie należą do konkretnej osoby.

Otóż na tej ceremonii różdżka, robiona specjalnie na zamówienie dla konkretnej osoby (innej nie można używać, bo gorzej działa) jest wręczana uczniowi i zaczyna lśnić określonym błyskiem, wybierając tym samym przyszłemu magowi żywioł, któremu odpowiada. Jeśli różdżka nie lśni, oznacza to, że umiejętności maga są zbyt słabe do wyższej magii, więc taki delikwent zostaje lekarzem, alchemikiem, astronomem i tak dalej.

Kolory:

Biel/złoto – mag światła

Czerń – mag ciemności

Zieleń – mag ziemi, roślinności

Czerwień – mag ognia

Błękit – mag powietrza i pogody

Ciemny niebieski - mag wody

Magowie światła i ciemności są najrzadsi i najpotężniejszy. Król Nineus jest magiem ciemności, a jego żona – światła. Dość często występują magowie ziemi ognia, wody i powietrza (z tych: najrzadziej ziemi, najczęściej wody), a najpospolitsi są magowie ogólni – lekarze, alchemicy, astronomowie i inni.

Po takiej ceremonii idzie się do kolejnej szkoły i rozpoczyna naukę zaklęć odpowiedzialnych za żywioł lub potrzebnych do zawodu (np.: lekarz).

Każdy mag czymś się charakteryzuje. Magowie ziemi są na przykład odludkami, którzy wolą rozmawiać z drzewami niż z ludźmi. Można ich kojarzyć jako starych, lecz silnych dziadków o potężniej wiedzy na temat roślin i zwierząt wszelakich. Nie należy zapominać także o ich ogromnej mocy, bo fauna i flora w ich rękach bywają niebezpieczne.

Magami światła są przeważnie delikatne kobiety (bo mężczyźni – magowie światła – generalnie posiadają jasne włosy, wiec zostali...wyeliminowani), które posiadają potężną acz subtelną magię. Są delikatne, ale stanowcze, wrażliwe, z natury dobre. Do magi maga światła należy m.in uzdrawianie, tworzenie iluzji, odbudowa i naprawa rzeczy wszelakich, a w zakres ich umiejętności podchodzi nawet panowanie nad słońcem, księżycem bądź ogniem. Potrafią wpływać na duszę ludzką. Ich największa wada? Nie umieją niszczyć – zabijać, atakować.

Magowie ciemności to mężczyźni – przeciwieństwa magów światła, czyli okrutni, bezduszni, opryskliwi, posiadający wybitne umiejętności służące do zabijania, ataku, niszczenia i podobnych. Są w stanie wpływać na wodę (szczególnie ocean) oraz las w nocy.

Istoty magiczne

Nie są mile widziane przez magów, bo posiadają magię niejednokrotnie od nich silniejszą, a więc zagrażają władzy (jakby owe istoty jej pragnęły...). Dlatego też magowie utworzyli organizacje je zwalczające – Łowców. Gdy tylko jakiś demon wytknie nos z Ater do Nineus, jest likwidowany (chyba że to demon potężny)

A wszystko zaczęło się od konfliktu z demonami, które też są istotami magicznymi i kiedyś tam próbowały przejąć władzę. Dlatego też kontynent podzielił się na dwie części, a magowie poczuli zagrożenie i zaczęli walczyć z istotami magicznymi.

Do istot magicznych należą:

- Dżiny.

Wygląd: chude, wysokie, otaczają się wężami. Noszą obszerne, czarne szaty i turbany w tym samym kolorze. Oczy, a raczej kolor oczodołów – czarny bądź zielony. Nos stanowią dwie kreski, a usta są ledwo zarysowane. Generalnie nie można nazwać ich zbyt urodziwymi.

Charakter: nie lubią ludzi, za to kochają pustynie (na której się zaszyli i gnębią podróżników), węże i księgi. Są wredne, posępne, raczej nieprzyjazne i okrutne. Interesuje ich nauka wszelaka, gromadzą wiele ksiąg – historycznych, prawiących o przyrodzie, alchemii czy też astrologii. Dzierżą w ręce dzieła tak stare, posiadają wiedzę tak ogromną, że ciężko ludziom to zrozumieć. Poza tym żyją...długo. Nawet kilka tysięcy lat.

Są dumne, okrutne, bezduszne, nie cenią życia, bo żyją długo. Nieprzewidywalne. Brak im wrażliwości na naturę wszelaką.

Magia, broń: ich największą bronią jest wiedza – nikt nie potrafi powiedzieć, ile wiedzą, jakie posiadają informacje. Mogą zaatakować nimi w każdym momencie, a ze względu na wrodzoną podłość i spryt, taki atak może skończyć się gorzej niż cios zadany fizycznie.

Walczą głownie z daleka, korzystają z dobrodziejstw pustyni (czyli głównie piasku) i sieją wtedy wielkie zniszczenie. Panują nad ogniem i suszą. Nie muszą używać różdżek i słów – zaklęcia rzucają samą siłą woli. W wale wręcz marne.

Na glebie teoretycznie nie mogą korzystać ze swoich mocy, ale czasem całkiem spokojnie po niej spacerują...Istnieje możliwość, że mają jakąś broń w zanadrzu.

Występowanie: nikt nie zbadał ile ich jest, bo już od samego początku siedzą na pustyni i nikt się do nich nie zbliża.

- Gwiazdy

Wygląd: Ogniste kule we wszechświecie – to odzwierciedlenie ich wygląd w kosmosie. Ich dusza czasem może opuścić ognistą powłokę i zejść na jakąś planetę. Na Ziemi przyjmują następujący wygląd:

Srebrne włosy, prawie przeźroczysta cera. Posiadają niebieską krew, więc, oczywiście, wydają się niebieskie, a dzięki temu – delikatne, kruche i nierealne. Oczy oczywiście niebieskie, usta blade i duże. Są wysokie i zawsze szczupłe – taką formę przyjmują na Ziemi.

Charakter: W niczym nie przypominają ognistych kul. Delikatne, kruche, wrażliwe, boją się ludzi, a tym bardziej demonów. Przebywają generalnie poza Ziemią, bardzo rzadko na nią schodzą (albo chcąc nie chcąc – spadają), bo są zabijane. Albo więzione i traktowane jako ozdoba. Stały się żywą legendą.

W swoim gronie; roześmiane plotkary. Dużo gadają, śpiewają, i śmieją się z mieszkańców planet, których obserwują. Potrafią kontaktować się także z innymi istotami ich pokroju – kometami bądź księżycami.

Magia, broń: umieją świecić, ot co. I są w stanie dojrzeć wszystko z góry, co też można traktować jako swoistą broń.

Występowanie: na Ziemi bardzo rzadko, a jeśli już, to swoje siedziby mają w sercach potężnych, bardzo niebezpiecznych lasów, bo tam ich nikt nie może dosięgnąć.

- Elfy

Wygląd: Nieznany. Są to stworzenia dziwne i jednocześnie nieprzyjazne. Krążą legendy, że potrafią zlewać się z tłem, ale co bardziej rozsądni tłumaczą to po prostu wybitną zdolnością kamuflażu. Nic bardziej mylnego....

Podobno są zielone. Podobno. I podobno niskie, krępe, ale idealnie przystosowane do podróżowania przez las, który zamieszkują. Podobno, oczywiście. I, co jest pewne, mają spiczaste uszy.

Charakter: Elfy generalnie niezbyt lubią ludzi, bo nic z nimi wspólnego nie mają. Są istotami, które przybyły na Ziemię w odległej przeszłości z galaktyki – ale nic więcej o nich nie wiadomo.

Niektórzy twierdzą, że wrogość narodziła się po walce o przywództwo na planecie, ale mówi to właśnie grupa tych „rozsądnych” mędrców, którzy nie mają zielonego pojęcia o mocach elfów. I ich wielkości. Ludzkość nigdy nie pokonałaby ich w walce.

Otóż szacowne istoty te są bardzo wścibskie. Posiadają zdolność zlewania się z tłem i, nie ukrywajmy, obserwują ludzi – a to z daleka, a to pod ich nosem. W każdym razie są bardzo ciekawskie, ale też złośliwe – lubią kraść, robić psikusy. Potrafią nawet podkradać dzieci, jeśli ktoś za bardzo zbliży się do ich lasu.

Elfy są, krótko mówiąc, leniwe – do pracy i nauki się nie pchają. Las traktują jako schronienie i jeden wielki obiad, ale tak na prawdę mieszkają pod Ziemią. Przyrodą się przejmują na tyle, żeby dawała im jeść i skutecznie ułatwiała kamuflaż. Koniec. Żadnego spoufalania się ze zwierzętami czy też z roślinami. Żadnej wielkiej miłości. Ziemia nie jest planetą elfów, więc nie darzą jej szacunkiem.

Ludzi nie lubią, jak jakiś się do nich zbliży – szybko go zabijają. Wolą demony, które, o dziwo, elfy nawet lubią – o ile w ich przypadku można mówić o jakiejkolwiek sympatii. Poza tym elfy mogą jeszcze ścierpieć magów ziemi i magów światła. Magowie ciemności są natychmiast eliminowani.

Mają innych bogów niż ludzie – wyznają kult planet. Dlatego też otaczają dużą czcią gwiazdy, które znajdują schronienie w ich lesie.

Magia/broń – elfy, jeśli mają pracować lub uczyć się, natychmiast zasypiają. Są leniwe aż do bólu, ale mimo to wykształciły bardzo potężną cywilizację w głębi Ziemi. Jak? Otóż do perfekcji opanowały posługiwanie się magią. Przede wszystkim ich bronią są...wyładowania elektryczne. Panują nad mocą błyskawic, a same też potrafią je tworzyć. Potrafią zlewać się z tłem, teleportować i atakować na setki różnych sposobów. Magi używają też w praktyce, to wykonania najmniejszych wręcz czynności.

Ich obroną jest kamuflaż, ale potrafią tworzyć też tarcze różnorakie i licho wie, co jeszcze.

Mają słaby wzrok – świat postrzegają głównie przez węch i słuch, więc posiadają wspaniale zrobione perfumy (którymi też walczą! Odpowiedni zapach to u nich silna broń) oraz dobrze rozwiniętą muzykę.

Nie potrafią atakować fizycznie, czyli też z bliska. Są za małe i za wolne, żeby przedziurawić kogoś mieczem, czy, szczególnie, uderzyć czymś w głowę - tym bardziej, że ludziom mogą niechcący sięgać tylko do pasa.

Występowanie: Mieszkają pod Ziemią, ale często przebywają też w lasach.

Kotowate i syreny w przygotowaniu.